خدایا چرا تو جامعه ایی بزگ شدم و رشد کردم که توی اون دنیا همه سعی میکنن از پشت به همدیگه خنجر بزنن چرا بقیه دوس دارن اشک همه رو ببینن چرا محبت نیست ؟؟؟شده یه کلمه ی گم...چرا ما رو فرستادی زمین تا غصه بخوریم؟؟؟

چرا همه دیگه دروغ میگن چرا دیگه واقعا عاشق نمی شن؟؟

چرا باید ما محکوم به نفس کشیدن باشیم در حالی که هر روز هزاران بار ارزوی مرگ میکنیم؟؟

چرا همه دوس دارن از بقیه جلو بزنن برای چی کسی سعی نمیکنه دست کسی رو بگیره و بدتر زیر پاش رو خالی میکنه تا بخوره زمین؟؟؟؟

برای چی ادما به هم قول قول میدن وپیمان عشقی میبندن در حالی که نمی تونن به قولشون پایدار باشن و فقط برای تفریح این کارو میکنن..برای چی عشق اسباب بازی شده که اگه خراب شد یا دلو زد بندازن بیرون؟؟؟

این همه ادم بدبخت رو چرا انداختی تو این مملکت؟؟؟